zaślepić — dk VIa, zaślepićpię, zaślepićpisz, zaślepićślep, zaślepićpił, zaślepićpiony zaślepiać ndk I, zaślepićam, zaślepićasz, zaślepićają, zaślepićaj, zaślepićał, zaślepićany 1. «o uczuciach, namiętnościach: uczynić kogoś niezdolnym do obiektywnego… … Słownik języka polskiego
zaślepiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zaślepiaćam, zaślepiaća, zaślepiaćają, zaślepiaćany {{/stl 8}}– zaślepić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zaślepiaćpię, zaślepiaćpi, zaślepiaćpiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaślepienie — n I 1. rzecz. od zaślepić. 2. «brak jakiegokolwiek krytycyzmu w stosunku do kogoś, czegoś (spowodowany zwykle silnymi uczuciami)» Trwać w zaślepieniu … Słownik języka polskiego
zaślepiony — zaślepionypieni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zaślepić (p.) zaślepiony w użyciu przym. «nie widzący czyichś wad, nie dostrzegający obiektywnego stanu rzeczy; bezkrytyczny» Zaślepieni rodzice (w stosunku do swego dziecka) … Słownik języka polskiego
zaślepienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. zaślepić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan braku krytycyzmu, rozwagi, panowania nad sobą, wywołany… … Langenscheidt Polski wyjaśnień