zaślepić

zaślepić
{{stl_51}}{{LABEL="twpldezasacutelepiacacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}zaślepiać{{/stl_39}}{{stl_41}} (-am){{/stl_41}}{{stl_7}} <{{/stl_7}}{{stl_3}}zaślepić{{/stl_3}}{{stl_7}}>{{/stl_7}}{{stl_41}} (-ię) fig{{/stl_41}}{{stl_7}} blind machen, verblenden{{/stl_7}}

Słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • zaślepić — dk VIa, zaślepićpię, zaślepićpisz, zaślepićślep, zaślepićpił, zaślepićpiony zaślepiać ndk I, zaślepićam, zaślepićasz, zaślepićają, zaślepićaj, zaślepićał, zaślepićany 1. «o uczuciach, namiętnościach: uczynić kogoś niezdolnym do obiektywnego… …   Słownik języka polskiego

  • zaślepiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zaślepiaćam, zaślepiaća, zaślepiaćają, zaślepiaćany {{/stl 8}}– zaślepić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zaślepiaćpię, zaślepiaćpi, zaślepiaćpiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaślepienie — n I 1. rzecz. od zaślepić. 2. «brak jakiegokolwiek krytycyzmu w stosunku do kogoś, czegoś (spowodowany zwykle silnymi uczuciami)» Trwać w zaślepieniu …   Słownik języka polskiego

  • zaślepiony — zaślepionypieni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zaślepić (p.) zaślepiony w użyciu przym. «nie widzący czyichś wad, nie dostrzegający obiektywnego stanu rzeczy; bezkrytyczny» Zaślepieni rodzice (w stosunku do swego dziecka) …   Słownik języka polskiego

  • zaślepienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. zaślepić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan braku krytycyzmu, rozwagi, panowania nad sobą, wywołany… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”